De Babylonische speelplaats.

Recent zond een Denderleeuwse school haar leerlingen naar huis met een brief aan de ouders met de boodschap dat ze meerdere talen zouden toelaten op de speelplaats. Desondanks een aantal goed bedoelde spelregels, hebben we hier als N-VA toch een aantal bedenkingen bij.

Ik ben geen voorstander van een "taalpolitie" om te straffen als kinderen eens hun moedertaal boven halen, maar wat ik wel weet is dat we alles op alles moeten zetten op een goede verwerving van het Nederlands door onze jongeren. Dat is de onderwijstaal, dat is de taal waarin ze straks een job moeten vinden. Maar bovenal is dat de taal waarin ze sociale contacten leggen.

In onze samenleving waarin vele kinderen thuis verschillende talen spreken is Nederlands het bindmiddel bij uitstek. De feiten leren dat de ‘eigen taal’ voor veel kinderen van niet-Vlaamse achtergrond gewoon het Nederlands is geworden. Zo treden kinderen soms op als tolk voor hun ouders bij oudercontacten.

Het gaat hem hier niet over de keuze tussen twee talen maar meestal over meerdere talen. Om "kliekjesmentaliteit" tegen te gaan, vind ik dat we er een positief verhaal van moeten maken en vragen ook op de speelplaats het Nederlands te hanteren. Dit zorgt voor positieve verbanden. Voor communicatie. Voor respect en erkenning.

Onze taal mag niet beschouwd worden als het kenmerk van een etnische groep.

Ik weet dat sommige pedagogen het gebruik van de moedertaal tijdens pauzes,  zien als een rustmoment voor zij die niet in hun moedertaal les krijgen. En het is bekend dat men eerst goed zijn moedertaal moet kennen alvorens andere talen aan te leren. Maar daarvoor is er de tijd in de familiale kring.

Naast het formele taalgebruik in de les moet ook het informele taalgebruik aangeleerd en aanmoedigen worden tijdens de ontspanningsmomenten. Deze zullen ook de coherentie tussen alle groepen ten goede komen.

Als studiemeester of toezichthoudend leerkracht heb je totaal geen idee op wat giechelende leerlingen zegden op het moment dat je voorbijkwam. Hoe grijp je als leerkracht in als een kind gepest wordt en je begrijpt de taal niet waarin dit gebeurt?

Uit respect voor autonomie en de vrije keuze van elk onderwijsnet, wens ik de bewuste school niet met de vinger te wijzen, doch eerder mijn bezorgdheid te uiten voor dit initiatief.

Voor mij zal de integratie pas geslaagd zijn als onze kinderen, los van enige etnische origine, kunnen lachen om de versprekingen van Samson, dezelfde liedjes van K3 kunnen meezingen, ….